Om een beetje in vorm te blijven had ik mij ingeschreven voor de 10 Engelse Mijl in de ronde van De Blesse. Hendrika, een loper uit Arum, had mij gevraagd of ik mee wilde doen en ja waarom ook niet. De Blesse ligt vlak bij Wolvega in een prachtige omgeving met veel bomen. Heel anders dan de omgeving van Witmarsum waar het altijd waait!

Afgelopen vrijdag 5 juli was het zover. Om 18:00 uur zijn wij in de auto gestapt en om 18:50 uur waren wij ter plaatse. We werden door een verkeersregelaar naar een straat gebonjourd en daar konden wij de auto in de berm parkeren. Het was al aardig druk. Door een binnendoor pad tussen de bomen door liepen we naar het sportcomplex waar we moesten starten. We konden onze spullen in een voetbalbox neerleggen en ons verkleden. Na een warming up op het voetbalveld (knollenveld) gingen we naar de start. De 10 km en 16.1 km lopers starten om 19:30 uur en de 5 km lopers om 19:35 uur.

De wedstrijd

De Blesse

Het eerste stuk was onverhard en op plaatsen spekglad. Dat vond ik heel vervelend maar gelukkig ben ik  niet uitgegleden. De eerste paar kilometer liepen de 10 en 16 km lopers samen maar op een gegeven moment splitsen we. Wij moesten een soort van klinkerpad op waar koeien hadden gelopen en er lag allemaal stront! Eerst kon ik er nog wel wat omheen lopen maar hoe dichter bij de boerderij hoe erger en gladder het werd. We moesten over het boerenerf waar de koeien ons bij het voerhek aan stonden te kijken. Zag ik daar leedvermaak in die koeienogen? Maar snel weer verder. Ik had het tempo er goed in, 5 kilometer in 30 minuten! Maar ik merkte al snel dat dat in deze loop niet heel snel was. Ik werd vaak ingehaald en op een gegeven moment was ik helemaal alleen. Dan is het zaak dat je rustig blijft en je niet over de kop gaat lopen. Ik had een paar keer achterom gekeken en gezien dat een heel eind achter mij nog wel lopers waren maar doordat we door de bossen gingen heb ik ze tot de finish nooit meer gezien. En ook voor mij was geen loper te bekennen. Gelukkig was de route goed aangegeven. We moesten hele stukken op onverharde olifantenpaadjes en door het gras. Door het bos en langs stukjes weiland met veel bochten en hellende stukken. Lastig om te lopen en zeer vermoeiend maar wel prachtige natuur en zingende vogels. Op een gegeven moment was daar gelukkig weer een fietspad en mensen langs de kant. Dat had ik wel even nodig. Een paar kinderen hebben mij heel lief aangemoedigd en een stukje met me mee gelopen. En na 16 km was daar weer het voetbalveld met daarop de finish! Ik heb de loop in een tijd van 1:39 gelopen en daar ben ik heel tevreden mee!

Nadat we in de box heerlijk hadden gedoucht zijn we weer naar huis gereden. Het was een pittige loop maar wel heel mooi.

Willy Brouwer